ارز مجازی چیست و چه تفاوت هایی با ارز دیجیتال و ارز رمزپایه دارد؟
ارز مجازی چیست؟
ارز مجازی، نوعی ارز دیجیتال قانون گذاری نشده است که توسط بانک مرکزی ایجاد و مدیریت نمی شود و فقط به شکل الکترونیکی موجود است. این دسته از ارزها فقط از طریق نرم افزار، موبایل، برنامه های کامپیوتری و یا کیف پول های دیجیتالی قابلیت انجام تراکنش و ذخیره دارایی را دارند؛ تراکنش ها نیز به صورت ایمن از طریق اینترنت صورت میگیرد. ارزهای مجازی به عنوان زیرمجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال محسوب میشوند که شامل ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین نیز می شوند.
ارزهای مجازی، ارزش خود را بر اساس مکانیزمی اصولی، مانند استخراج( در خصوص ارزهای رمزپایه) و یا پشتیبانی توسط دارایی های با ارزش(مانند طلا، دلار) بدست می آورند.
بر اساس اخبار، مفهوم ارز مجازی برای اولین بار در سال 2012 توسط بانک مرکزی اروپا(ECB) تعریف شد. بر اساس این تعریف، ارز مجازی، “نوعی ارز دیجیتال در یک محیط غیر نظامی است که توسط توسعه دهندگان آن، ساخته و مدیریت میشود که به عنوان روشی از پرداخت در میان اعضای یک جامعه مجازی استفاده میشود.”
یک ارز مجازی در صورت استفاده توسط عموم مردم می تواند دارای محدودیت هایی نیز باشد؛ به این صورت که ممکن است فقط در بین اعضای یک انجمن آنلاین خاص یا تعدادی از کاربرانی که در یک شبکه اختصاصی تراکنش انجام میدهند، اعتبار داشته باشد. ارزهای مجازی اغلب به منظور پرداخت های نظیر به نظیر استفاده می شوند و در حال رشد فزاینده‌ای برای خرید کالا و یا خدمات هستند.
ارزهای دیجیتال، ارز مجازی و رمز ارزها چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
ارز دیجیتال نام یک مجموعه است که شامل ارزمجازی می شود. تمامی ارزهای رمزپایه نیز در دسته ارزهای مجازی قرار می گیرند.
در مقایسه با ارزمجازی، ارز دیجیتال یک گروه کلی را پوشش میدهد که دارایی های پولی را به شکل دیجیتال نشان می دهد.
ارزهای دیجیتال میتوانند دارای مقررات خاص یا بدون مقررات باشند. همچنین میتوان آن را به یک ارز مستقل تبدیل کرد؛ به این معنی که بانک مرکزی یک کشور می تواند یک فرم دیجیتالی از اسکناس های ارزی خود را صادر کند، از طرف دیگر، یک ارز مجازی معمولا بدون مقررات باقی میماند، از این رو نوعی ارز دیجیتال را تشکیل میدهد.
رمز ارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان بخشی از گروه ارزهای مجازی محسوب میشوند. رمز ارزها از فناوری رمزنگاری جهت ایمن و معتبر نگه داشتن معاملات استفاده می کنند. همچنین در زمان ایجاد واحد های ارزی جدید به کنترل و مدیریت آنان کمک میکند. این ارزها از طریق شبکه های اختصاصی مبتنی بر بلاکچین برای عموم مردم در دسترس است و هرکس می تواند به آن پیوسته و با آنها با معامله و انجام تراکنش بپردازد.
